CASTING
2010-2012
________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
OPIS TECHNICZNY
Projekcja wideo (kolor), dźwięk:
Casting. Warszawa, jeden kanał, loop, 16:9 PAL 1080i, stereo, czas: 1 56’40”, wersja językowa: polski, napisy: angielski.
Casting. Tel-Awiw, dwa kanały, loop, 16:9 PAL 1080p, stereo, czas: 1 kanał – 4’26”, 2 kanał – 26’00”, wersja językowa: angielski, napisy: polski.
Casting. Nowy Jork, jeden kanał, loop, 16:9 PAL 1080p, stereo, czas: 27’40”, wersja językowa: angielski.
________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
DEMO
________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
OPIS
Artystka Katarzyna Kozyra objeżdża świat w poszukiwaniu samej siebie zapraszając widzów do wzięcia udziału w castingu… na nią sama. „Casting” rozpoczął się jako część innego projektu Kozyry – pełnometrażowego filmu autobiograficznego. Kozyra szuka Kozyry. Odtwórcy lub odtwórczyni roli głównej, ról epizodycznych, a jednocześnie scenarzystów, którzy zaproponują np. rozpisanie wątków jej życiorysu. Nie chodzi o fizyczne podobieństwo, ani o płeć, wiek czy pochodzenie, ale o zrozumienie postaci i gotowość do emocjonalnego zaangażowania się w rolę. Z założenia jeden z etapów tworzenia filmu, sam w sobie stał się projektem, którego powstały trzy odrębne części: Warszawa, Tel-Awiw i Nowy Jork.
„Casting” to logiczna kontynuacja twórczości Kozyry, która oparta jest od zawsze na jej najbardziej osobistym doświadczeniu: biograficznym („Olimpia” – chora na raka Kozyra pokazuje się jako Olimpia ), „cielesnym” („Łaźnie” – artystka z ukrytą kamerą eksplorująca łaźnię damską i przebrana za mężczyznę – męską), czy performatywnym (cykl: „W sztuce marzenia staja się rzeczywistością” – gdzie artystka bada różne klisze płciowości: kobiecości i męskości wcielając się w diwę, kastrata, pop gwiazdkę itp.). Te jednak nawet najbardziej osobiste doświadczenia ukazane są zawsze w sposób angażujący – emocjonalnie, społecznie i fizycznie – widzów i wyrażają generalne idee, niepokoje i problemy współczesnego świata. Hasłem przewodnim „Castingu” są słowa artystki z jednego z jej filmów, pseudo-dokumentu „W sztuce marzenia…”: „Z takiej mojej wszechmocy rodzi się przekonanie, że za co bym się nie wzięła, wszystko mi się uda, no bo, potencjalnie jestem utalentowana w każdej dziedzinie”. Każdy może być artystą, chociaż przez chwilę – przed kamera, wczuwając się w jego postać, interpretując go. Katarzyna Kozyra w „Castingu” odwraca rolę. To ona jest widzem, a widz twórcą. „Casting” staje się w ten sposób performansem wielu osób przed jedną artystką, które opowiadają swoje historie o artystce. Każdy uczestnik „Castingu” jest proszony o wcielenie się w rolę Katarzyny Kozyry występując przed nią samą i nagrywającą ten występ kamerą. „Casting” stawia podstawowe pytanie o to, kim dziś jest artysta, gdzie on jest i co to znaczy nim być? Sama postać artystki w tym projekcie jest przede wszystkim materiałem dla innych. W różny sposób interpretowanym, w zależności od miejsca realizacji projektu: Warszawa, Tel-Awiw, Nowy Jork.
________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
INFORMACJE DODATKOWE
-
Projekt (wersja warszawska) stał się pracą doktorską artystki obronioną w lipcu 2011 roku na Wydziale Nowych Mediów warszawskiej ASP. Praca powstała pod kierunkiem prof. Grzegorza Kowalskiego, a recenzentami zostali: prof. Sławomir Ratajski oraz prof. Magdalena Środa.
-
Każdej odsłonie projektu towarzyszyła wystawa prac artystki. W Zachęcie – przekrojowa retrospektywa od początku lat 90. do współczesności. W Centrum Sztuki Współczesnej w Tel-Awiwie pokazano serię „W sztuce marzenia stają się rzeczywistością”, a w Nowym Jorku kuratorki wystawy (Paulina Bebecka i Anna Walewska) skomponowały kolaż prac Kozyry składający się z połączonych ze sobą monitorów zawieszonych w tamtejszej Family Business Gallery.
-
Wystawa z Zachęty przeniesiona pod koniec 2011 roku do Muzeum Narodowego w Krakowie spotkała się tam z protestem ze strony Krucjaty Młodych.
-
W Warszawie, wiosną 2011 r., odbył się drugi etap „Castingu” na warszawskim Wydziale Rzeźby ASP.
________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
ZOBACZ WIĘCEJ
- „Katarzyna Kozyra, Casting”, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2010.
- “Katarzyna Kozyra. Warsaw, Tel-Aviv, New York”, Salon Akademii Gallery, Warsaw 2012.
- Katarzyna Kozyra. Casting Materiały edukacyjne do wystawy
- Casting, czyli jak zinterpretować Katarzynę Kozyrę? Zachęta TV
-
-
-
-
________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
Podziękowania za współpracę zechcą przyjąć:
Marcelina Babińska, Piotr Bartuszek, Paulina Bebecka, Ruy Sanchez-Blanco, Izabela Bielińska, Maurizio Cattelan, Sergio Edelsztein, Mor Efrony, Agata Gajda, Agnieszka Gojska, Daria Irincheeva, Grzegorz Kowalski, Julia Leopold, Monika Lewandowska, Marta Maciąga, Konrad Michalski, Ewa Niemczewska, Anna Pudełko, Ines Riuz Artola, David Rudoy, Asaf Saban, Magda Sawon, Diana Schoef, Anna Spodarzewska, Mirek Szewczyk, Agata Szulc, Anna Walewska, Hanna Wróblewska, Konrad Zduniak, Ifat Zvirin
Produkcja:
Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, Polski Instytut w Nowym Jorku, Centrum Sztuki Współczesnej w Tel-Awiwie, Instytut Polski w Tel-Awiwie, Instytut Polski w Nowym Jorku, Instytut Adama Mickiewicza, Warszawa, Żak Branicka Foundation, Kraków, B2 PRO, Nowy Jork, Family Business Gallery, Nowy Jork, Postmasters Gallery, Nowy Jork, Bunker Media, Moving image Contemporary Video Art Fair.