CHŁOPCY

Projekcja wideo oraz seria fotografii

2001

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

OPIS TECHNICZNY

 

Projekcja wideo (kolor), loop, 4:3 PAL, czas: 14’17”, dźwięk:

 

„Dzidy”, 5’28”

„Ragazzi”, 4’00”

„Schody”, 4’04”

 

Fotografie barwne, wielkoformatowe, rozmiar odbitek różny.

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

 

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

DEMO

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

OPIS

 

Praca składa się z trzech krótkich filmów wideo, które mogą być wyświetlane pojedyńczo („Dzidy”, „Ragazzi”, „Schody”) lub jako zapętlona projekcja. Oprócz filmów powstała niezależna seria fotografii.

Koncepcja serii opiera się na filmowej oraz fotograficznej rejestracji improwizowanych działań grupy młodych mężczyzn postawionych w trzech różnych sytuacjach. Wchodzą oni w interakcje, przywołując znane z kultury popularnej pozy i sylwetki. W wywiadzie dla New York Timesa (Michael Rush, „A Renegade’s Art of the Altogether”, „New York Times”, 21.04.2002) Katarzyna Kozyra skomentowała ich działania: „Prężyli się przed kamerami na całego. […] Zachowywali się jak koguty, dumnie przechadzali się jeden przed drugim, demonstrując swoją seksualną gotowość”. Owa „seksualna gotowość” bohaterów serii zostaje prześmiana przez dodanie im dosłownych atrybutów męskości („dzidy”), czy – przede wszystkim – przez ubranie ich w różowe majtki nawiązujących w formie do kobiecych genitaliów.

 

Kozyra odwróciwszy znane widzom z wcześniejszych jej prac („Łaźnia”, „Łaźnia męska”) metody ukrytej obserwacji, ostatecznie wystawia grupę młodych mężczyzn na wprost obiektywu, na pokaz, wykorzystując własny talent, poprzez odwrócenie sytuacji na niekorzyść owych pradawnych spiskowców, podglądaczy i narcyzów. „Oni to my” – podkreśla.

Patrycja Ostaszewska

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

 

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

INFORMACJE DODATKOWE

 

• Muzykę, którą słyszymy w tle wykonuje na harfie Wiktor Gutt.

• Zdjęcia realizowano w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie.

• Seria „Boys” jest pochodną realizacji „Lekcja Tańca”.

• Pracami „Boys” i „Kara i zbrodnia” Katarzyna Kozyra zadebiutowała w 2002 r. w nowojorskich galeriach komercyjnych – Postmasters Gallery.

  ________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

  ZOBACZ WIĘCEJ

• „Katarzyna Kozyra, Casting”, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2010.
• „Katarzyna Kozyra”, Galleria Civica di Arte Contemporanea, Trento 2004.

• LEKCJA TAŃCA

• KARA I ZBRODNIA

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Podziękowania za współpracę zechcą przyjąć:

Wiktor Gut, Julia Leopold, Ewa Łuczak.

 

Produkcja:

Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa.

 

Praca powstała dzięki wsparciu mamy Kozyry, Alicji.